مهریه پس از فوت زن، توسط ورثه و پس از فوت شوهر، توسط زن از اموال باقیمانده شوهر قابل وصول است.
نداشتن اطلاعات حقوقی را ریشه بسیاری از مشکلات قضایی به ویژه حجم بالای پرونده‌ها است و امروز دادگستری با حجم عظیمی از پرونده‌ها روبه‌روست و اگر به طور گسترده به عموم مردم آموزش حقوقی داده شود، بطور قطع با کاهش پرونده‌های قضایی همراه خواهد بود.
به یاد داشته باشیم بذل و بخشش مهریه با دست نوشته عادی به راحتی قابل اثبات نیست و این کار لازم است در دفاتر اسناد رسمی انجام شود.
بعد از عقد نکاح نمی‌توان مهریه را افزایش داد و افزایش ثانوی مهریه مورد استناد نیست؛ به این معنا که بعد از وقوع عقد و ثبت مهریه، طرفین تصمیم به افزایش مهریه می‌گیرند و حتی اقرارنامه‌ای تنظیم و توضیحاتی اضافه می‌شود. این شرایط جدید نمی‌تواند به عنوان مهریه اصلی تلقی شود و در واقع افزایش بعدی یک تعهد است که عنوان و امتیازات مهریه را ندارد.
مهریه اصلی همان است که هنگام جاری شدن صیغه نکاح اعلام می‌شود. بنابراین خانواده‌ها هنگام مراجعه به محضر گاهی مهریه‌ای مغایر با آنچه شفاهی توافق کرده‌اند درج می کنند. این اظهار در محضر، مستند خواهد بود و دادگاه به توافق قبلی که رسمی نبوده، توجه ندارد.
